วรรคทองของกลอนข้อคิด

ใครชอบ ใครชัง ช่างเถิด

ใครเชิด  ใครแช่ง  ช่างเขา

ใครเบื่อ  ใครบ่น ทนเอา

ใจเรา  ร่มเย็น เป็นพอ

++++

แม้ไม่ได้ เป็นดอก กุหลาบหอม

ก็จงยอม เป็นเพียง ลดาขาว

แม้มิได้ เป็นจันทร์ อันพร่างพราว

ก็เป็นดาว ดวงแจ่ม แอร่มตา

+++

เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา

จงเลือกเอา ส่วนดี เขามีอยู่

เป็นประโยชน์ โลกบ้างยังน่าดู

ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ ของเขาเลย