ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาที่เรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนบนเครือข่ายอินเตอร์เน็ต โดยใช้รูปแบบการเรียนรู้ด้วยตนเอง (Self - directed Learning : SDL) มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ ดังผลงานวิจัยของนักวิจัยต่างๆ ดังต่อไปนี้
จิรายุ หงวนเสงี่ยม (2549) ได้วิจัยเรื่อง การพัฒนาและหาประสิทธิภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง หลักการอ่านภาษาไทย สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนราชวินิต บางแก้ว
วิไล จันทร์กระจ่างแจ้ง (2549) ได้วิจัยเรื่อง การสร้างและหาประสิทธิภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต วิชาทักษะการสื่อสารภาษาไทย ระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
สิริพร เอี่ยมวิลัย (2549) ได้วิจัยเรื่อง การสร้างและหาประสิทธิภาพชุดการเรียนด้วยตนเอง เรื่อง การจัดการกระบวนการและการจัดการหน่วยความจำในรายวิชาระบบปฏิบัติการและสถาปัตยกรรมคอมพิวเตอร์
สุพรรณิกา เตี๋ยวงษ์สุวรรณ์ (2549) ได้วิจัยเรื่อง การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนบนเครือข่ายอินเตอร์เน็ต (WBI) วิชาโครงสร้างและ การทำงานระบบคอมพิวเตอร์ หลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศธุรกิจ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
ลัดดา ศุขปรีดี (2548) ได้วิจัยเรื่อง การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย เรื่อง แสงและสี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา จ.ชลบุรี
จากเหตุผลและผลงานวิจัยที่กล่าวมาข้างต้นนี้ ผู้ศึกษามีความมุ่งหวังว่า บทเรียนคอมพิวเตอร์ ช่วยสอนบนเครือข่ายอินเตอร์เน็ตรายวิชาทักษะภาษาไทยเพื่ออาชีพ รหัส 3000 -1101 จะเป็นการเรียนรู้ที่เน้นให้นักศึกษาสามารถเรียนรู้ได้ด้วยตนเอง ส่งผลให้การจัดการเรียนการสอนในรายวิชานี้ มีประสิทธิภาพมากขึ้น นักศึกษามีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น และมีความพึงพอใจต่อบทเรียนที่พัฒนาขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น